یلدا برای بچه ها، آجیل و طعم هندونه س
ولی برا بزرگترا، یه خاطره، یه نشونه س

 یلدا شب ولادته؛ این جوره تو نوشته ها

خورشید و دنیا می آرن، تو دل شب فرشته ها

 

فرشته های مهربون، فرشته های نازنین

از اوج اوج آسمون، میان پایین، روی زمین

 

شبیه دونه های برف، روی درختا می شینن

تا خورشید و بغل کنن، تا صب یه وختا می شینن

 

قصه میگن برای هم؛ گر چه شبیه قصه نیست

قصه اون ها مثل ما، نون و پنیر وپسه نیست

 

میگن: یه شب از آسمون پولک آبی می باره

تا دم دمای صب بشه برف حسابی می باره

 

وقتی گمون نمی کنی، ستاره ای پر می زنه

یه آفتاب مهربون، از تو افق سر می زنه

 

یه شب تو اوج تیرگی، ستاره رو نشون می دن

تو دل شب، شب سیاه، صب می شه و اذون می دن

 

می آد و مرهم می ذاره به ساقه ی ملخ زده

نماز حاجت بخونید، مردم شهر یخ زده!