ناگاه پس از باران!

استاندارد
یک تکه ابر…و باز
دل آسمان گرفت…
[ غمگین شدیم]
شب
پیش چشمهای تو
انگار
جان گرفت.
[ من از هجوم ظلمت تردید مضطرب…]

ناگاه
باران گرفت و پنجره را شست
از غبار…

[ خندیدی و …به شوق تو خندید
روزگار…]

آیینه را
تبسم رنگین کمان گرفت!

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *