بعد از تحریر:
هر آمدنی رفتنی دارد و حالا پس از گذشت چهار و نیم سال باید به این ضرورت تن در داد.توقف و تعطیلی بخصوص در فضای وب امر غریبی نیست.آن قدرها که درست رفتن و درست گام زدن در این مسیر اهمیت دارد، باز ایستادن ندارد.گاهی باید ایستاد و به پشت سر نظری انداخت…گاهی باید ایستاد و نفسی تازه کرد و این ایستادن لازمه رفتن و درست رفتن است.
از بهمن ۸۴ تا امروز هر بار چیزی در اینجا نوشته ام، این تصور در گوشه ذهنم بوده که شاید این آخرین نوشته باشد. شاید روزگار فرصت دوباره ای برای ادامه ندهد یا شاید حال و روز ذهنی خودم با نوشتن و سرودن مطابق نباشدو به یاد می آوردم سالهای متمادی را در گذشته که بیتی یا حتی مصراعی بر این قلم جاری نشد و من در آن سالها فقط خواندم و خواندم و هیچ رغبتی و اشتیاقی به سرودن و نوشتن نداشتم.
باری…ما را به سخت جانی خود این گمان نبود!از الطاف دوستان شرمنده ام و از توجهات منتقدانم سپاسگزارتر و دشمنیهای معدودی افراد هم چیزی نبود که نتوان آن را نادیده گرفت.
ضمنا وبلاگ فصل فاصله 2 که اختصاص به شعر دارد کماکان برقرار است! ما را دعا کنید.
ارادتمند همه: م.ر.ت
بازتاب انتشار مجموعه شعر خاکستر آیینه در:
ایسنا / انجمن شاعران ایران / وطن امروز / روزنامه شاپرک /
ادب فارسی / خبرآنلاین/ کتاب نیوز / فرهنگخانه/ فاینال نیوز /
ایکنا / تبیان / پایگاه خبری هنر / خبرگزاری سینمای ایران /
جوان وی / ارم نیوز / ایرنا /خبرگزاری کتاب ایران /…
نقد عبدالرضا رضایی نیا را بر خاکستر آیینه در اینجا ببینید.
معرفی و نقد مختصر خاکستر آیینه به قلم زهیر توکلی
و نقد محمد کاظم کاظمی بر هنوز اول عشق است نیز در اینجا خواندنی است.
و در اینجا بخوانید: عشق حرف اول را می زند.(مصاحبه با جام جم در مورد خاکستر آیینه)
**خاکستر آیینه در چهاردهمین دوره کتاب فصل(تابستان۸۹) مورد تقدیر قرار گرفت.**