در پاره ای از مآخذ قدیمی -مثل مجمل التواریخ و القصص( تالیف ۵۲۰ ه ق) از امان نامه ای سخن به میان آمده که گویا پیامبر اسلام (ص)برای خاندان سلمان فارسی در کازرون نوشته است.دارندگان این امان نامه فرزندان کسی بوده اند به نام ماه آذر بن فرّوخ که خود را برادر زاده سلمان فارسی معرفی می کرده است. حمدالله مستوفی (متوفی ۷۵۰ ه ق) در تاریخ گزیده می گوید: ” این طایفه اکنون از اکابر فارس اند و به سلمانیان مشهور” نویسنده فارسنامه ناصری (متوفی ۱۳۱۶ ه ق) نیز از وجود قبرستان سلمانی ها در قصبه کازرون خبر می دهد که زیارتگاه اهالی آن نواحی است.میرزا حسن فسایی ، شیخ ابواسحاق کازرونی ، صوفی مشهور را نیز از اعیان این طایفه دانسته است.

در پاره ای اسناد تاریخی مربوط به تاریخ شیراز نیز می توان با نام برخی از بزرگان این قبیله آشنا شد.مثلا در تذکره هزار مزار به نامهایی مثل معین الدین هبه الله بن الحسین بن محمد سلمانی و  فخرالدین محمد سلمانی و … برمی خوریم که در مورد آنان گفته شده که از فرزندان سلمان فارسی هستند. شخص اخیر ما را به یاد یکی از رجال بانفوذ شیراز در روزگار حافظ می اندازد که در حوادث آن روزگار نقش داشته است.

بخشی از بیاض تاج الدین احمد وزیر نیز که ده سال قبل از درگذشت حافظ نوشته شده ، به قلم مظفرالدین ملک سلمانی نگاشته شده که گویا از معاشران خواجه شیراز بوده است. در برخی سجلات موقوفات منطقه نیز نام و نگین برخی از علمای شیراز نقش بسته که عنوان سلمانی دارند.

اینها اطلاعات اندکی بود از طایفه سلمانیان شیراز که گویا دیگر نام و نشانی از آنان و مزارات آنان در کازرون وجود ندارد و تحقیق در باب آنها می تواند به روشن شدن قسمتی از گذشته تاریخی و علمی و ادبی فارس و کازرون کمک کند.

در پایان این مختصر که به امر دوست و محقق گرامی جناب عماد الدین شیخ الحکمایی نوشته شد ، به این نکته نیز اشاره کنم که شماری از رجال ادب و فرهنگ ایران ، از قدیم الایام خود را از نوادگان سلمان فارسی می دانسته اند که از جمله آنها می توان از این شاعران یاد کرد: سوزنی سمرقندی ، ضیاء فارسی خجندی( از شاعران اواخر فرن ششم) و تاج سلمانی (از رجال و خوشنویسان قرن نهم ) و …